بالاترین رتبه اعتباربخشی بین المللی کانادا (ACI) در سال ۲۰۱۶
کسب رتبه درجه یک طبق ارزیابی وزارت بهداشت، در سه سال پیاپی تاکنون
پذیرش بیماران خارجی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
مجهز به پیشرفته ترین آزمایشگاهها و مراکز تصویربرداری پزشکی با عملکردی دقیق
زونا (به انگلیسی: Herpes zoster or Shingles) یک بیماری ویروسی است که عامل مولد آن ویروس واریسلا زوستر (عامل آبله مرغان) است. زونا ناشی از فعالیت مجدد و تکثیر ویروس‌های خفته در سلول‌های نخاعی است. تا زمانی که به علت یک عامل تحریکی یا نقص سیستم ایمنی دوباره فعال شود. در این حالت بیماری موضعی دردناکی ایجاد میشود که زونا نام دارد.
زونا تاول‌های منطقه‌ای یا کوچکی هستند که جنب یکدیگر در منطقه یک عصب محیطی و در امتداد مسیر آن پدید می‌آید و با درد خنجری و سوزش همراه است.
پرتودرمانی یک روش ثابت در درمان بیماران مبتلا به سرطان سر و گردن است. بهبودی زخم در بافتهای تحت تابش یک مشکل بالینی شایع و چالش برانگیز است. پاتوفیزیولوژی و مکانیسم های سلولی زیرین از جمله برهم کنش پیچیده سایتوکاین ها و عوامل رشد هنوز به طور کامل درک نشده است. در این مقاله مروری ، وضعیت فعلی تحقیقات در مورد پاتومکانیسم های به خطر افتادن ترمیم زخم در بافت های تابیده شده ارائه شده است. استراتژی های درمانی فعلی و احتمالی آینده به طور انتقادی مورد بررسی قرار می گیرد.
از بین بردن اسکار یا جای زخم در مواردی از جمله سوختگی ها به دلیل تاثیر در زیبایی و اعتماد به نفس شخص از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تشکیل اسکار زخم بخشی از آخرین مرحله ترمیم زخم، مرحله بلوغ یا بازسازی است. این مرحله میتواند از 21 روز تا دو سال طول بکشد و فقط در زخم های عمیق رخ میدهد.
استومی، سوراخی است که توسط جراح برای دفع مدفوع یا ادرار بدن از طریق شکم ایجاد شده است. اگر نتوانید به صورت طبیعی این مواد را از بدن دفع کنید، استومی یک مسیر خروجی جدید ایجاد می کند. جای دقیق استومی در شکم به علت نیاز بیمار به استومی بستگی دارد. در سوراخ، یک حالب کوچک با انتهای باز که به روده کوچک یا روده بزرگ بیمار متصل است و از پوست بیرون آمده وجود دارد. این وسیله استومی نامیده می شود. استوما پایانه عصبی ندارد، بنابراین نباید دردناک باشد. جراح یک کیسه را، که ادرار یا مدفوع را جمع آوری می کند، به استوما متصل می کند.
زخم های تروماتیک اسیب های ناگهانی و بدون برنامه می باشند.
به شکل های مختلف از جمله ماینور یا جزیی، از پوسته شدن زانوها، تا شدید مثل زخم گلوله می باشند. زخم های تروماتیک شامل ساییدگی، کشیدگی، پارگی پوست، نیش حشرات، سوختگی. زخم های تروماتیک هم نیاز به یکسری مراقبت های خاصی دارند. همانند زخم های عروقی و غیره.
مدیریت مدرن سرطان شامل استفاده از روش های متعدد برای درمان است. یکی از اجزای جدایی ناپذیر این درمان، استفاده از تابش یونیزه برای از بین رفتن و مرگ تومور است. چنین تابشی که هرچند برای از بین رفتن تومور نیاز است، اما باعث آسیب به بافت سالم اطراف می شود. تاثیر تابش اشعه به بافت های بدن تا حد زیادی توسط پالایش برنامه ریزی درمان رادیوتراپی و استفاده از روش های متمرکز تابش اشعه مانند مدولاسیون، کاهش می باید. به رغم این پیشرفت های فنی، هنوز هم آسیب به بافت های سالم اطراف وجود دارد که اغلب با به تاخیر افتادن درمان، زخم مزمن و نکروز استخوان ظاهر می شود. درک اثرات تابش بر روی بافت برای جراح مهم است زیرا ممکن است مدیریت جراحی برای حذف تومورهای پایدار یا مکرر در یک قسمت و یا برای درمان عوارض تابش اشعه مانند استریکتر یا نکروز پوست و استخوان یا غضروف، مورد نیاز باشد.
زخم های رادیوتراپی زخم های حاد و مزمن ناشی از تابش یونیزه می باشد. آسیب ممکن است شامل پوست، بافت نرم زیر پوست و یا حتی مناطق عمیق مانند استخوان ها باشد. شایع ترین علل آسیب رادیواکتیو، اثرات نامطلوب پرتودرمانی است.
عفونت زخم بعد از جراحی اثرات زیادی روی كیفیت زندگی بیمار گذاشته و بطور قابل توجهی هزینه های مراقبت ازبیماررا افزایش میدهد. پیآمد این امر، افزایش درد، مراقبت از یك زخم باز عفونی وحتی در مراحل پیچیده تر مرگ بیمار است. تعدادی از فاكتورهای مؤثر در گسترش عفونت زخم شامل مقاومت میزبان، تكنیك جراحی، تعداد ونوع ارگانیسم حاضر در زخم در پایان جراحی میباشد. در بسیاری از بیمارانیكه بمدت طولانی در بیمارستان بستری می شوندیا آنهائیكه بیماری زمینه ای دارند تعداد ارگانیسمهای مستقر در پوستشان افزایش می یابد.از آنجائیكه اززمانهای بسیار قدیم استافیلوكوك های اورئوس ودر سالهای اخیر استافیلوكوك های اورئوس مقاوم به وانكومایسین نقش مهمی در عفونتهای بعداز عمل جراحی داشته اند لذاانتخاب روش وآنتی بیوتیک مناسب برای درمان عفونت های جراحی نیازمند داشتن اطلاعات صحیح ازبروز استافیلوكوك های اورئوس مقاوم به وانكومایسین، فلورای معمول آلوده کننده ونیز در صد حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیکهای رایج میباشد.
بزرگترین بافت بدن انسان ، پوست است که از دو لایه اپیدرم و درم تشکیل می شود. پوست عملکردهای ضروری برای بقاء انسان را فراهم می کند. سوختگی یکی از آسیب هایی است که موجب از دست دادن یا تخریب بافت پوست می شود. آسیبی که به پوست وارد می شود، می تواند به دلیل تماس با منابع الکتریکی، حرارتی، شیمیایی و یا تابشی ایجاد شود. میزان صدمات بافت پوست با طول مدت تماس پوست با منبع سوختگی و درجه حرارت یا شدت سوزاندگی عامل سوختگی ارتباط مستقیم دارد. بیماری که دچار سوختگی می شوند به بازتوانی، بازسازی و پشتیبانیهای جسمی و روحی برای سالهای متمادی نیاز دارند.
از انواع زخم مزمن، زخم فشاری یا زخم بستر می باشد. سابقه تاریخی وجود زخم بستر به شاهزاده مومیایی مصری با زخم بستر بر می گردد که زخم های او با تکه های پوست پوشیده شده بودند. در واقع در مراحل اولیه ایجاد زخم فشاری هیچ علامت قابل ملاحظه ای بر سطح پوست مشاهده نمی شود ولی بعداز چند ساعت تا چند روز سطح پوست قرمز رنگ می شود. هنگامی که پوست در نقاط استخوانی بدن به طورطولانی مدت تحت فشار( بستر، تخت یا صندلی) قرار می گیرد میزان خونرسانی به پوست منطقه تحت فشار کم شده، بافت دچار کم خونی و کاهش اکسیژن و مواد غذایی می شود و با نشانه اولیه قرمزی در سطح پوست زخم فشاری - زخم بستر- شروع می شود. جالب است بدانید که فشار کم مداوم بیش از فشار زیاد با مدت زمان کم آسیب می رساند.
زخم پای دیابتی یکی از شایع ترین عوارض مزمن دیابت است و بیشترین قسمت عوارض پای دیابتی را تشکیل میدهد. حدود ۱۵ درصد مبتلایان به دیابت گرفتار زخم پای دیابتی میشوند و حدود ۸۴ درصد موارد منجر به آمپوتاسیون پا میشود. روش های درمانی گوناگونی برای درمان زخم پای دیابتی از جمله ماگوت تراپی در دسترس است.مرگ و میر ناشی از دیابت بیشتر ناشی از عوارض عروقی دیابت بوده است که شامل درگیری عروق ریز مانند درگیری‌های کلیه و رتینوپاتی و درگیری عروق بزرگ شامل عروق انتهای اندام تحتانی که به دنبال آن اختلال در فرایند ترمیم زخم رخ میدهد.
فیبرم (Uterine fibroids) یا همان میوم رحم تومورهای خوش‌خیمی هستند که از رحم نشات می‌گیرند. فیبرومهای رحمی که با نام های لیومیوما (leiomyoma) یا میوما (myoma) نامیده می شوند، با افزایش خطر سرطان رحم همراه نیستند و تقریبا هرگز به سرطان تبدیل نمیشوند. بسیاری از خانمها در طول زندگی به میوما مبتلا میشوند، اما شاید از وجود آن بی اطلاع باشند. زیرا اغلب بدون هیچ گونه علامتی میباشند و پزشک ممکن است بطور اتفاقی طی معاینه لگن یا سونوگرافی قبل از تولد آن را کشف کند. فیبرومهای رحمی معمولاً حالتی کروی شکل دارند.بسیاری از زنان در زمانی از زندگی خود به فیبروم رحمی دچار میشوند. فیبرومهای رحمی شایع‌ترین توده‌ی خوش‌خیم تشکیل‌شده در بدن زنان بالغ است. از نظر اندازه، فیبروم میتواند آنقدر کوچک باشد که با چشم دیده نشود، اما در برخی موارد نیز به صورت توده هایی درمی آید که باعث بزرگ شدن رحم میشود. میوما می تواند تکی یا چندتایی باشد و در موارد شدید، رحم را آنقدر متسع(گشاد) می کند که باعث افزایش وزن می شود.
آندومتریوز به معنی رشد بافت داخلی رحم در جایی بیرون از رحم است. لگن شایع ترین محل بروز آندومتریوز است. نام‌های دیگر این وضعیت آندومتروز و اندومتروز است.
این بیماری باعث دردهای بسیار شدید به ویژه در دوره پریود می شود. درد حین رابطه جنسی و هنگام دفع ادرار و مدفوع، تهوع و سردرد و دردهای عضلانی از دیگر علایمی است که برای این بیماری برشمرده می شود. اگر این بافت نابجای رحمی در تخمدان باشد منجر به تشکیل کیست‌هایی پر از خون و عفونت می شود که به آن کیست شکلاتی می گویند و در صورتی که پاره شود و محتویات آن وارد شکم شود مشکلات بسیار جدی برای بیمار ایجاد می کند.
جراحی لاپاروسکوپی نوعی از جراحی است که طی آن، عملیاتی است که با استفاده از یک دوربین و برش‌های کوچک در ناحیه شکم یا لگن انجام میشود. در لاپاروسکوپی (Laparoscopic) از وسیله ای به نام لاپاروسکوپ استفاده میشود. این وسیله یک دوربین ویدئوی کوچک و یک لامپ کوچک دارد که هنگامی که وارد بدن میشود، تصاویر را به نمایشگر ارسال میکند و پزشک میتواند داخل بدن را ببیند.
بازدید هیات اعزامی گروه بیمارستانهای بین المللی ACIBADEM کشور ترکیه از گروه بیمارستانهای عرفان
در روز سه شنبه مورخه ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ هیات اعزامی از گروه بیمارستان های بین المللی ACIBADEM ترکیه از مجموعه بیمارستان های گروه‌عرفان بازدید به عمل آورند.