بالاترین رتبه اعتباربخشی بین المللی کانادا (ACI) در سال ۲۰۱۶
کسب رتبه درجه یک طبق ارزیابی وزارت بهداشت، در سه سال پیاپی تاکنون
پذیرش بیماران خارجی از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی
مجهز به پیشرفته ترین آزمایشگاهها و مراکز تصویربرداری پزشکی با عملکردی دقیق
زخم های فشاری Pressure ulcers به عنوان زخم بستر Bed sores نیز نامیده میشوند.
زخم بستر زمانی به وجود میآید که پوست و بافت نرم بدن بر روی سطح سخت تر مانند صندلی یا تخت خواب برای مدت زمان طولانی قرار گیرد.
این فشار طولانی مدت باعث کاهش خونرسانی به آن ناحیه میشود. کاهش خونرسانی میتواند باعث آسیب دیدن بافت پوست در این ناحیه و حتی مرگ سلول های پوست و بافت نرم شود.
وقتی این اتفاق بیفتد، ممکن است زخم بستر یا زخم فشاری ایجاد شود.
افرادی در معرض زخم فشاری هستند که:
برای پیشگیری از زخم بستر نکاتی را باید رعایت کرد.
بیمار یا مراقب او باید هر روز بدن بیمار را از سر تا انگشتان پا، از نظر زخم بستر بررسی کند.
به مناطقی که پوست و استخوان به هم نزدیک هستند به ویژه برجستگی های استخوانی که زخم های فشاری اغلب در آنجا تشکیل میشوند، توجه ویژه ای کنید.
این مناطق عبارت اند از:
خیر، در واقع نیروی فشارنده ناشی از وزن بر سطوح سفت مانند صندلی و یا تخت بر پوست مناطق استخوانی بدن عامل اصلی و اولیه می باشد. دیگر عوامل عبارتند از:
با توجه به چگونگی قرار گرفتن فرد در بستر یا صندلی نواحی در معرض خطر زخم فشاری متفاوت خواهند بود ولی به طور کلی مناطق شایع پر خطردر معرض ابتلا به زخم فشاری عبارتند از:
انواع زخم فشاری چگونه طبقه بندی می شوند؟
زخم فشاری بر اساس لایه های درگیر کننده پوست به چهار مرحله تقسیم می شود:
مرحله اول یا درجه یک: دراین مرحله اپیدرم سالم است ولی پوست منطقه مبتلا قرمز، ارغوانی یا کبود رنگ می باشد. دمای پوست گرمتراز مناطق مجاور و در لمس سفت و متورم می باشد.
مرحله دوم یا درجه دو: در این مرحله اپیدرم کاملا" از بین رفته و ممکن است قسمتی از درم نیز آسیب دیده باشد. زخم سطحی بوده و ممکن است ظاهر زخم به صورت سائیدگی و یا تاول باشد.
مرحله سوم یا درجه سه: در این مرحله اپیدرم و درم کاملا" از بین رفته، آسیب به لایه زیرجلد هم رسیده است. ظاهر زخم ممکن است شبیه به سوراخ عمیقی باشد که به لایه های زیرین مانند عضله نرسیده است. باید در نظر داشت اندازه واقعی زخم بیش از آن است که در ظاهر دیده می شود.
مرحله چهارم یا درجه چهار: در این مرحله تمام لایه های پوست از بین رفته اند و آسیب به تاندون، عضله و استخوان رسیده است. آسیب به عضله مشخصه این مرحله می باشد و ممکن است درزخم نقاط نقب زده، حفره ای و یا تونلی مشهود باشد.
مرحله پنجم یا زخم فشاری غیرقابل دسته بندی: در این نوع زخم به دلیل پوشیده بودن سطح زخم توسط بافت نکروتیک، مرده و سیاه رنگ امکان دسته بندی زخم وجود ندارد و بایستی بافت مرده توسط دبریدمان مناسب- اغلب جراحی- برداشته شود و سپس مرحله زخم فشاری را مشخص نمود.
اساس پیشگیری موثر از زخم فشاری شامل موارد زیرمی باشد:
به هر حال لازم است فشارموضعی پیشگیری یا برداشته شود درغیراین صورت آسیب پوستی منجر به بروز زخم فشاری خواهد گردید.
درمان زخم فشاری بر اساس توصیه های سازمان جهانی پیشگیری و درمان زخم فشاری به طور کلی شامل موارد ذیل می باشد:
زخم بستر در اثر فشار به پوست ایجاد می شود که جریان خون را به پوست محدود می کند. حرکت محدود می تواند پوست را در برابر آسیب آسیب پذیر کرده و منجر به ایجاد زخم بستر شود.
سه عامل اصلی برای ایجاد زخم بستر عبارتند از:
فشار. فشار مداوم بر هر قسمتی از بدن می تواند جریان خون به بافت ها را کاهش دهد. جریان خون برای رساندن اکسیژن و سایر مواد مغذی به بافت ها ضروری است. بدون این مواد مغذی ضروری ، پوست و بافتهای مجاور آسیب می بینند و ممکن است در نهایت بمیرند.
برای افرادی که تحرک محدودی دارند ، این نوع فشارها در مناطقی اتفاق می افتد که عضلات یا چربی خوبی ندارند و روی استخوان قرار دارند ، مانند ستون فقرات ، استخوان دنبالچه ، تیغه های شانه ، باسن ، پاشنه پا و آرنج.
اگر در حرکت مشکل دارید و نمی توانید به راحتی در حالت نشسته یا در رختخواب تغییر موقعیت دهید ، خطر ابتلا به زخم بستر بیشتر می شود. عوامل خطر عبارتند از:
عوارض زخم های فشاری ، برخی از آنها تهدید کننده زندگی هستند ، عبارتند از:
شما می توانید با تغییر مکان خود به منظور جلوگیری از استرس بر روی پوست ، از ایجاد زخم بستر جلوگیری کنید. استراتژی های دیگر شامل مراقبت مناسب از پوست ، حفظ تغذیه مناسب و مصرف مایعات ، ترک سیگار ، مدیریت استرس و ورزش روزانه است.
توصیه های زیر را در رابطه با تغییر مکان روی تخت یا صندلی در نظر بگیرید:
برای مراقبت از پوست به توصیه های زیر توجه کنید:
منابع: